موهایت را ڪه باز کنی
هر نسیمی ، دریا و چمن زار ها را
رها می کند و به سوے تو می آید .
سهمگین ترین طوفان ها
آرام می گیرند و به سراغ نوازش
گلبرگ ها می روند .
درختانِ باغ گیلاس در هر فصلی
که بخواهند شڪوفه می دهند .
و من ..،
جان به جان آفرین
تسلیم خواهم ڪرد .!!
|پوریا نبی پور|