دروغ

مپرس شادی من حاصل از کدام غم است

که پشت پرده ی عالم هزار زیر و بم است

زیان اگر همه ی سود آدم از هستی ست

جدال خلق چرا بر سر زیاد و کم است

اگر به ملک رسیدی جفا مکن به کسی

که آنچه کاخ تو را خاک میکند ستم است

خبر نداشتن از حال من بهانه ی توست

بهانه ی همه ظالمان شبیه هم است

کسی بدون تو باور نکرده است مرا

که با تو نسبت من چون دروغ با قسم است

تو را هوای به آغوش من رسیدن نیست

وگرنه فاصله ی ما هنوز یک قدم است

|فاضل نظری|